ΑΠΟ ΤΟ ΔΕΛΤΙΟ ΜΑΣ ΤΟΥ ΑΠΡΙΛΙΟΥ

Η Γενική μας Συνέλευση

Με συμμετοχή 50 περίπου κατοίκων της Συνοικίας μας, πραγματοποιήθηκε, στις 19 Μαρτίου, η Γ. Συνέλευση του Συλλόγου μας.

  Παρά την αναλυτικότατη διευκρίνιση του προέδρου, ότι η εκδήλωση ήταν Γενική Συνέλευση του Συλλόγου, και όχι συνάντηση με την παριστάμενη Δήμαρχο, άρα οι ομιλητές θα έπρεπε να αναφερθούν, κατά κύριο λόγω, στις δράσεις ή και τις παραλήψεις του Δ.Σ. και να κάνουν προτάσεις για την παραπέρα βελτίωση της δουλειάς του Συλλόγου, κανένας ,ή σχεδόν κανένας , δεν τον άκουσε.

Οι λίγοι που μίλησαν ανέφεραν στη Δήμαρχο το δικό τους πρόβλημα, κατασπαταλώντας μάλιστα, και το χρόνο των άλλων.

       

*

Δύο σχόλια για τη Συνέλευση

1 Τελικά έγινε αυτό που παρακάλεσε ο πρόεδρος να μην γίνει. Όσοι μίλησαν αγνόησαν τη δουλειά του Συλλόγου και ασχολήθηκαν μόνο με τη Δήμαρχο.

2 Δύο – τρεις που μίλησαν, ήταν ικανοί να «φάνε» όλη τη Συνέλευση με το δικό τους πρόβλημα. Καλά δεν τους πέρασε από το μυαλό ότι ήμασταν και άλλοι  εκεί και θέλαμε να πούμε κάτι;  Πρέπει να μάθουμε να κουβεντιάζουμε                  Μια φίλη σας που δεν μπόρεσε να μιλήσει

*

Αποτελεσματικές παρεμβάσεις

- Στη γωνία Αθ. Διάκου και Γρηγ. Λαμπράκη, υπήρχε μια λακκούβα από έργα του ΟΤΕ. Ο ιδιοκτήτης του μαγαζιού μας είπε ότι 3-4 μήνες τηλεφωνούσε, αλλά δεν γινόταν τίποτα. Έστειλε ο Σύλλογος ένα φαξ και το πρόβλημα λύθηκε σε μια βδομάδα.

-  Στην Κολοκοτρώνη 74, τα νερά του υπονόμου ακαθάρτων έβγαιναν στο υπόγειο. Τέσσαρες φορές, μέσα σε ένα μήνα, είχε παρέμβει η ΕΥΔΑΠ αλλά το πρόβλημα παρέμενε.

Ο ιδιοκτήτης μας το ανέφερε.

Αφού ενημερωθήκαμε για τις λεπτομέρειες, καταλάβαμε ότι ο υπόνομος δεν ήθελε ξεβούλωμα αλλά καθάρισμα. Συντάξαμε ένα κατατοπιστικό έγγραφο και το στείλαμε. Η Εταιρία έστειλε ένα ειδικό, μεγάλο μηχάνημα που καθάρισε τον αγωγό και το πρόβλημα διορθώθηκε. 

   Γιατί τα γράφουμε αυτά;

Γιατί είναι λάθος να θεωρούμε ότι «δεν γίνεται τίποτα» γενικά.

   Όταν προσπαθούμε όλο και κάτι γίνεται. Και αυτό πρέπει να κάνουμε.

 Μόνο που πρέπει να προσπαθούμε όλοι ή, έστω, πολλοί.

*

Ένα διδακτικό ανέκδοτο

Ένας άνεργος, λέει, πήγε αγριεμένος στο Θεό:

-   Δεν μου λες κύριε Θεέ, πως έκανες έτσι τον κόσμο; Εγώ δεν έχω να πάρω ψωμί στα παιδιά μου και ο άλλος δίπλα δεν ξέρει τι έχει!

Πως έκανες έτσι τη μοιρασιά; Και μου το παίζεις και δίκαιος!!!

- Άκου να δεις, του λέει ο Θεός, αγριεμένος αυτός αυτή τη φορά.

Εγώ δεν έκανα καμιά μοιρασιά.

Εγώ σας φώναξα όλους και σας είπα:

-  Πάρτε αυτά τα υπάρχοντά μου για να ζήσετε όλοι πλούσια. Τώρα αν σας τα κλέψανε οι άλλοι, εγώ δεν φταίω.

  Αυτή είναι η πικρή αλήθεια και δεν χρειάζονται περίπλοκες οικονομικές αναλύσεις. Μέχρι και ο Θεός την είπε. Όλα δικά μας ήταν, και είναι, αλλά μας τ’άρπαξαν οι κλέφτες.

Το θέμα είναι αν θα τους αφήσουμε να συνεχίσουν να μας κλέβουν ή θα τα πάρουμε πίσω;!!!!